ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΠΑΥΛΙΔΗ*
Μια από τις κυρίαρχες αφηγήσεις για τα αίτια της κρίσης είναι εκείνη που θέλει την Ελλάδα να είναι «η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης», που θα πει μια χώρα με υπερτροφικό κρατικό τομέα και απόλυτα ρυθμισμένη και ελεγχόμενη αγορά, τεχνολογικά καθυστερημένη και παραγωγικά μη ανταγωνιστική, η οποία αναπόφευκτα καταρρέει. Πρόκειται για μια θεωρία χρήσιμη σε εκείνους που θέλουν να προωθήσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της πλήρους εξαφάνισης του κοινωνικού ελέγχου της οικονομικής δραστηριότητας και τη μετατόπιση της λήψης αποφάσεων πίσω από κλειστές πόρτες διευθυντικών γραφείων.